Η Ελλάδα της κρίσης και της ανέχειας αναζητά τις λύσεις για το μέλλον.
Λύσεις που σαφώς δεν έχουν σχέση με επιταγές, δόγματα και θέσφατα του παρελθόντος.
Κι αυτό γιατί η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά νοοτροπίας, ιδεολογική.
Η νοοτροπία του πελατειακού κράτους, της ανομίας, της καθημερινής αντιπαράθεσης των πολιτών με την κοινή λογική, το κράτος δυνάστη, που εκ των προτέρων αντιμετώπιζε τον αδύναμο πολίτη ως εγκληματία.
Το κράτος υπηρέτη των ισχυρών, αυτών που ήξεραν εκ των προτέρων ότι δε χρειάζονταν να περιμένουν στην ουρά, δε χρειάζονταν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους στην ώρα τους, δεν θα τους έφερναν την αστυνομία σε κάποια πολεοδομική παράβαση, δεν είχαν πρόβλημα να παρκάρουν το ΕΙΧ όπου αυτοί επιθυμούσαν.
Αυτή ήταν και η τοπική μας αυτοδιοίκηση.
Τοπικοί παράγοντες με τη νοοτροπία ανθρωποβοσκού διεμβόλιζαν διαδικασίες, νόμους, ηθική με σκοπό να εξυπηρετήσουν έναν υπέρτερο σκοπο: την αύξηση των ποσών των λογαριασμών τους και το βίδωμά τους στην καρέκλα που «δημοκρατικά» είχαν καταλάβει.
«Δημοκρατικά». Με εκβιασμούς, ίντριγκες, χωρίς ουσιαστικό έλεγχο των πράξεών τους από κανένα ιεραρχικά σοβαρό ανώτερο παράγοντα, ποντάροντας στην άγνοια και σε έργα βιτρίνας.
Όλο αυτό το συνοθύλευμα έσκασε τώρα.
Έσκασε στα χέρια μιας γενιάς η οποία εν πολλοίς δεν πρόλαβε να «εκπαιδευτεί» από τους μέντορες της ρεμούλας και της αρπαχτής, γιατί μπήκε αργά στην αγορά εργασίας, γιατί εν πολλοίς δεν ασχολείται με τα κοινά για προφανείς, μέχρι στιγμής, λόγους.
Τώρα όμως έρχεται η στιγμή των αλλαγών και του επαναπροσδιορισμού.
Ήρθε η ώρα να συζητηθεί η επόμενη μέρα, αυτή μες στην κρίση και η μεθεπόμενη μετά από αυτή.
Κι όπως σ’όλες τις κοινωνικές εκφάνσεις, η βάση για μια σοβαρή συζήτηση είναι ο καθορισμός της ιδεολογίας της δράσης.
Το πλαίσιο, ο κανόνας.
Η ιδεολογία της νέας τοπικής αυτοδιοίκησης αρχίζει να διαμορφώνεται.
Βασικά της στοιχεία είναι κατά την ταπεινή μου άποψη:
1. Έμφαση στην τοπική οικονομία. Δημιουργία επιλογών, ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας
2. Ανάδειξη τοπικών πλεονεκτημάτων. Κυκλοφορία των πολιτών
3. Ενεργοποίηση σχημάτων διαβούλευσης κι άμεσης δημοκρατίας
4. Ισότητα στην πράξη, αριστεία στους πρωτοπόρους
5. Στοχευμένες κοινωνικές υπηρεσίες. Προσβασιμότητα σε όλους
6. Παρεμβατική διοίκηση. Προτάσεις για συνδιαμορφούμενες αλλαγές πλαισίων και νομοθετημάτων
7. Συμμετοχική διοίκηση. Περιορισμός του one man show
8. Θητείες οργάνων, προσώπων
9. Αειφόρος ανάπτυξη χωρίς τυμπανοκρουσίες και δογματισμούς
10. Δημόσιος καταμερισμός, λογοδοσία, αξιολόγηση παντού
Η νέα τοπική αυτοδιοίκηση και η ιδεολογία της φυσικά είναι μια συνδιαμορφούμενη δυναμική διαδικασία. Περιμένω συνεπώς την κριτική και τις προτάσεις σας.
Η "Νέα Προοπτική" για το δήμο μας ξεκινά.