Η υγεία δεν είναι πολυτέλεια αλλά κοινωνικό αγαθό

Είναι γνωστό ότι η ευρύτερη περιοχή της βορειοανατολικής Αττικής εμφανίζει ραγδαία οικιστική ανάπτυξη τα τελευταία 30 χρόνια.

Πολλές οικογένειες έχτισαν μικρά ή μεγαλύτερα σπίτια, επιδιώκοντας να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σ’ένα καλύτερο περιβάλλον, πιο ξέγνοιαστο, πιο ποιοτικό.

Μόνο που στο περιβάλλον το οποίο πόνταραν ήταν μόνο το φυσικό.

Κι αυτό γιατί το κράτος ουδέποτε φρόντισε να δημιουργήσει τις απαραίτητες υποδομές, πχ υγειονομικές, σχολικές κτλ.

Ειδικά οι πρώτες είναι παντελώς ανύπαρκτες.

Ο πολίτης-κάτοικος του Δήμου Διονύσου εν προκειμένω δεν έχει στην ουσία άμεση πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, σε νοσοκομεία.

Ο μέσος χρόνος που απαιτείται για να μεταβεί κάποιος στο πιο κοντινό νοσοκομείο (ΚΑΤ, Σισμανόγλειο) υπερβαίνει τα 30’.

Χρόνος που πολλές φορές μπορεί να αποβεί μοιραίος.

Είναι λοιπόν αναγκαίο ο Δήμος Διονύσου, ο Δήμος Αυλώνα, ο Δήμος Μαραθώνα από κοινού, με πρωτοβουλία της Αρχής μας, να ξεκινήσουν συζητήσεις συντονισμού και κοινής δράσης προς τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες, ώστε να ασκηθούν πιέσεις για να χωροθετηθεί καταρχήν και στην συνέχεια να ανεγερθεί στην βορειοανατολική Αττική ένα σύγχρονο νοσοκομείο.

Σε περιοχή που να είναι εύκολα προσβάσιμη και χωρίς να διαταράσσει τον καθαρά οικιστικό χαρακτήρα της περιοχής.

Μέχρι τότε ο Δήμος μας ωφείλει να αναβαθμίσει το ήδη υπάρχον πολυϊατρείο που εδρεύει στη δημοτική κοινότητα του Αγίου Στεφάνου. Να ανεύρει τρόπους ώστε να αναφέρονται οι υπηρεσίες του σε περισσότερους πολίτες, χωρίς να υποβαθμιστεί η ποιότητά τους.

Την ίδια στιγμή να εξακτινωθούν οι δράσεις σε επίπεδο πρόληψης, ενεργοποιώντας πχ το θεσμό του σχολικού ιατρού.

Η κρίση που διατρέχει την Πατρίδα μας κλονίζει κυρίως τις κοινωνικές δομές του Κράτους.

Σ’αυτό το επίπεδο ο Δήμος πρέπει να σταθεί αρωγός όλων των πολιτών.

 Γιατί η υγεία δεν είναι πολυτέλεια, είναι αγαθό, είναι προαπαιτούμενο.

Σχόλιο για το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών

Είναι σαφές ότι το πολιτικό σκηνικό της μεταπολίτευσης κατέρρευσε.

Και αυτό αποδεικνύεται τόσο προεκλογικά όσο και μετεκλογικά.

Ενώ  η βούληση του ελληνικού λαού ήταν να συνεργαστούν τα πολιτικά κόμματα με σκοπό τη διάσωση της Πατρίδας, εντούτοις παραμένουν αγκυλωμένα σε παλαιές πρακτικές που δε συνάδουν με τις ανάγκες της νέας εποχής.

«Μνημονιακοί» και «αντιμνημονιακοί» παραμένουν δεμένοι στο άρμα του πελατειακού κράτους, αυτού που εξωθεί την Ελλάδα στα όρια της ευρωζώνης, αλλά και της κοινής λογικής.

Μάλιστα κάποιοι πολιτικοί σχηματισμοί φτάνουν στο σημείο από την επόμενη της εκλογικής διαδικασίας να υβρίζουν ψηφοφόρους για τις επιλογές τους γεγονός που αναδεικνύει εκ νέου την έπαρση και την αλαζονεία τους.

Λησμονούν ότι το πρώτο κόμμα ήταν η αποχή, με ποσοστό 35% περίπου.

Λησμονούν ότι η ανεργία επίσημα ανέρχεται στο ποσοστό του 21,7%, παραπάνω από το ποσοστό του πρώτου κόμματος.

Λησμονούν ότι κάθε παιδί που γεννιέται σε αυτόν τον τόπο χρωστάει με το πρώτο του κλάμα 40.000€.

Αδιαφορούν για το λαό που επιζητά ασφάλεια, που είναι και προϋπόθεση ελευθερίας.

Αδιαφορούν για το λαό που επιζητά αξιοκρατία κι ευκαιρίες να αναπτύξει ελεύθερα την προσωπικότητά του.

Μακριά από ψευτοδεσμεύσεις, παραγοντισμούς και μικρομεγαλισμούς.

Κατά συνέπεια οι ελπίδες για άμεση ανάταξη της Πατρίδας δε φαίνονται στον ορίζοντα. Επομένως και στο βαθμό που μας αναλογεί συνεχίζουμε την προσπάθειά μας ώστε τουλάχιστον στη γειτονιά μας, στο Δήμο μας, να μπορέσουμε επιτέλους να αναδείξουμε τις αξίες αυτές, που θα επιφέρουν την ανάπτυξη, που θα επιβάλλουν την κοινή λογική.

Που θα δώσουν την ελπίδα στον πολίτη του Δήμου μας ότι κάποιοι δεν τον κοροϊδεύουν, δεν τον αντιμετωπίζουν ως υποτελή, ως πελάτη, αλλά ως προσωπικότητα που εν δυνάμει μπορεί να προσφέρει πολλά τόσο στην οικογένειά του όσο και στην κοινωνία των δημοτών.

Συνεχίζουμε μαζί. Διαμορφώνουμε τη «Νέα Προοπτική για το Διόνυσο»